Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Λόξυγγας θεραπεία με βότανα

Λοξυγγας βοτανα
Ο λόξυγγας είναι ένας ακούσιος σπασμός του διαφράγματος. Μετά από τον σπασμό ακολουθεί μια γρήγορη σύγκλειση των φωνητικών χορδών, οπότε και παράγεται ο χαρακτηριστικός ήχος.

Για να τον αντιμετωπίσετε μπορείτε να κάνετε τα εξής:  προσπαθήστε να μείνετε όσο πιο ήρεμοι μπορείτε, προσπαθήστε να προκαλέσετε ρέψιμο, για ένα μικρό χρονικό διάστημα σπρώξτε της γλώσσας προς το ρινοφάρυγγα, συγκρατείστε την αναπνοή σας επί πέντε δευτερόλεπτα, πλησιάστε και συγκρατείστε τα γόνατα στο θώρακα ενώ εκπνέετε με δύναμη για να πραγματοποιηθεί επαρκής ερεθισμός του διαφράγματος. Προσοχή να μην τα κάνετε όλα μαζί αν δεν σταματά αλλά με δεκάλεπτο διάλειμμα ανάμεσα σε κάθε προσπάθεια.  

Αν τα παραπάνω δεν αποδώσουν τότε θα πρέπει να καταφύγετε σε μια βοτανική λύση:  

Κάρδαμο: είναι μπαχαρικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του λόξυγγα. Βράζετε μισό κουταλάκι του γλυκού σκόνη κάρδαμο σε ένα φλιτζάνι νερό στην συνέχεια το στραγγίζετε και το πίνετε.

Μουστάρδα: η έντονη γεύση της μουστάρδας έχει την ικανότητα να διεγείρει τα νεύρα στο λαιμό. Αργή κατάποση μιας κουταλιάς της σούπας μουστάρδα (προαιρετικά αναμίξετε με γκι) βοηθά στη μείωση του λόξυγγα.

Μαύρο πιπέρι: εισπνεύσετε μαύρο πιπέρι σε σκόνη για να προκαλέσετε φτέρνισμα. Το φτέρνισμα είναι μία βίαιη κίνηση της αναπνευστικής οδού. Ως εκ τούτου, μπορεί να βάλει ένα τέλος στο λόξυγγα. 

Δυόσμος ή Μέντα: γενικότερα αν μασήσετε κάποια φύλλα από βότανα με έντονο άρωμα μπορείτε να απομακρύνετε τον λόξυγγα.

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Αναπνευστικό σύστημα

Το αναπνευστικό σύστημα παρέχει οξυγόνο στα κύτταρα του σώματος και αφαιρεί το διοξείδιο του άνθρακα. Ο αέρας εισέρχεται μέσω της μύτης και του στόματος και στην συνέχεια μέσω των βρόγχοι (αεραγωγοί) καταλήγει στις κυψελίδες. Εκεί, τα τριχοειδή αγγεία αναλαμβάνουν να περάσουν το οξυγόνο από τους πνεύμονες στο κυκλοφορικό σύστημα, όπου εγκαθίσταται στα ερυθρά κύτταρα αίματος. Τελικά, το οξυγόνο απελευθερώνεται από τα ερυθρά κύτταρα του αίματος και περνά στα υπόλοιπα κύτταρα των οργάνων του οργανισμού για να γίνουν οι απαραίτητες χημικές αντιδράσεις (καύσεις). Η διαδικασία γίνεται και αντίστροφα ώστε να απομακρυνθεί το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από τις χημικές αντιδράσεις (καύσεις) που λαμβάνουν χώρα στα κύτταρα μέσω του κυκλοφορικού συστήματος και στην συνέχεια από το αναπνευστικό.

Ο αέρας εισέρχεται και εξέρχεται στο ανθρώπινο σώμα μέσω του αναπνευστικού συστήματος και ειδικότερα της μύτης, του στόματος, του λαιμού, των βρόγχων και των πνευμόνων. Όταν εισπνέουμε, ο αέρας εισέρχεται στο σώμα μέσω του στόματος ή της μύτης, όπου θερμαίνεται και υγραίνεται. Στη συνέχεια περνά μέσω του φάρυγγα  στην τραχεία. Ένας λεπτός χόνδρος, η επιγλωττίδα, καλύπτει την είσοδο του λάρυγγα  κατά τη διάρκεια της κατάποσης για να εμποδίσει τις τροφές να περάσουν μέσα στις αναπνευστικές οδούς.

Φυσιολογικά, οι πνεύμονες μπορούν να προσλάβουν περίπου 500 ml αέρα, 16 φορές περίπου ανά λεπτό. Σπογγώδεις και ελαστικοί, ζυγίζουν μόνο 1-1/2 κιλό. Οι πνεύμονες διαιρούνται σε τμήματα αποκαλούμενα λοβούς, τρία στη δεξιά πλευρά και σε δύο στην αριστερή πλευρά. Αυτοί οι πέντε λοβοί λαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της θωρακικής κοιλότητας. Κάθε πνεύμονας αυξάνει σε μέγεθος, καθώς εκτείνεται ο θώρακας. Στους πνεύμονες τέλος, πραγματοποιείται η ανταλλαγή του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα κατά την διαδικασία της αναπνοής.

Οι κοιλότητες αέρα γνωστές ως βρογχιόλια διανέμονται σε όλους τους λοβούς των πνευμόνων. Τα βλογχιόλια καταλήγουν σε μεγάλο αριθμό κυψελίδων, που καλύπτονται από μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία, γνωστά ως τριχοειδή αγγεία. Βαθιά μέσα στους πνεύμονες, το οξυγόνο διασχίζει τα εξαιρετικά λεπτά τοιχώματα και τους αερόσακους κυψελίδας και εισάγεται στην κυκλοφορία του αίματος διαπερνώντας μέσα από τα τριχοειδή αγγεία. Ταυτόχρονα, διοξείδιο του άνθρακα αποδεσμεύεται από το αίμα μέσα στους αερόσακους κυψελίδας, διασχίζοντας τα τριχοειδή αγγεία και εκπνέεται μέσω του στόματος ή της μύτης. Η αναπνοή θα ήταν αδύνατη χωρίς την κίνηση του διαφράγματος, ενός μεγάλου μυ, που βρίσκεται στη βάση των πλευρών. Το αναπνευστικό κέντρο του εγκεφάλου διεγείρει τους μυς γύρω από τη θωρακική κοιλότητα κάνοντας τους να συσταλθούν και να χαλαρώσουν, έτσι ώστε να μπορέσουμε, αντίστοιχα, να εισπνεύσουμε και να εκπνεύσουμε.

Κατά την εισπνοή το διάφραγμα συστέλλεται και κινείται προς τα κάτω. Ως αποτέλεσμα ο θώρακας εκτείνεται, προκαλώντας ελάττωση της πίεσης και ο αέρας εισέρχεται μέσα στους πνεύμονες. Κατά την εκπνοή ο διαφραγματικός μυς χαλαρώνει και κινείται προς τα επάνω. Ως αποτέλεσμα ο θώρακας συστέλλεται, η πίεση μέσα στους πνεύμονες αυξάνει και ο αέρας κινείται έξω από τους πνεύμονες προκειμένου να εκπνευστεί. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής από το διοξείδιο του άνθρακα.



Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Ανατομία ανθρώπινου σώματος

Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από ένα σύνολο δομών, με την κάθε μια να εκτελεί ένα μέρος της συνολικής λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού. Το κύτταρο αποτελεί τη μικρότερη μονάδα ζωής που υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό. Πολλά κύτταρα μαζί σχηματίζουν τους ιστούς και πολλοί ιστοί σχηματίζουν τα όργανα και τους αδένες του ανθρωπίνου σώματος. Τα όργανα του σώματος, ανάλογα με την λειτουργία τους, σχηματίζουν σύνολα τα οποία ονομάζονται οργανικά συστήματα. Τα οργανικά συστήματα είναι το αναπνευστικό σύστημα, το καρδιαγγεικό σύστημα, το νευρικό σύστημα, το μυϊκό σύστημα, το ερειστικό σύστημα, το πεπτικό σύστημα, το ουροποιητικό σύστημα, το γεννητικό σύστημα, το σύστημα των αισθητηρίων οργάνων, το σύστημα των ενδοκρινών αδένων ή ορμονικό σύστημα.

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Δυσπραξία

Η δυσπραξία είναι η δυσκολία του συντονισμού των κινήσεων. Όλες οι κινήσεις που πραγματοποιούμε συνδυάζουν γνώση, αντίληψη και κίνηση και η εφαρμογή τους γίνεται αυτόματα. Όμως, ένα παιδί με δυσπραξία δυσκολεύεται στη εκμάθηση δεξιοτήτων που απαιτούν κινητικό συντονισμό πράγμα που έχει επιπτώσεις στην κοινωνικότητά του. 

Τα αίτια που προκαλούν την δυσπραξία δεν είναι ξεκάθαρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην διαδικασία επεξεργασίας και μεταβίβασης μιας πληροφορίας από τον εγκέφαλο στο σώμα που επηρεάζει την ικανότητα του παιδιού να κινηθεί με ακρίβεια. Για να γίνει αντιληπτό το πρόβλημα σας πάρουμε το απλό παράδειγμα όπου ένα παιδί κλωτσά μια μπάλα.

Παρόλο που μας φαίνεται πολύ απλή η συγκεκριμένη κίνηση, ο εγκέφαλος για να εκτελέσει μια κίνηση θα πρέπει αρχικά να οργανώσει ένα σχέδιο δράσης. Για το συγκεκριμένο παράδειγμα σχεδιάζετε η εξής αλληλουχία δράσης: 
1. κοιτάει την μπάλα 
2. παίρνει θέση κοντά στην μπάλα 
3. σηκώνει το πόδι
4. στοχεύει την μπάλα 
5. και τέλος κλωτσάει την μπάλα.

Το επόμενο βήμα είναι η εκτέλεση του σχεδίου. Σηκώνεται το ένα πόδι ενώ το άλλο διατηρεί την ισορροπία, αμέσως μετά το πόδι εκτείνεται μπροστά με ελεγχόμενη δύναμη, ώστε να κλωτσήσει την μπάλα στην επιθυμητή πορεία. Ο συνδυασμός σχεδιασμού και εκτέλεσης δημιουργία μια άρτια κίνηση.


     Συμπτώματα
Ύπνος: το παιδί συχνά ξυπνά κατά τη διάρκεια της νύχτας και χρειάζεται να το ηρεμήσουμε.

Τουαλέτα: δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην χρήση της τουαλέτας.

Ντύσιμο: δυσκολεύεται στο ντύσιμο, στο κούμπωμα, στη σειρά των ρούχων όσο και το μέσα-έξω, μπρος-πισω.

Φαγητό: δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει σωστά τα μαχαιροπίρουνα.

Παιχνίδι: στην παιδική χαρά είτε θα καταβάλλεται από υπερκινητικότητα ή αντίθετα από αποφυγή δραστηριοτήτων. Δυσκολία σε δραστηριότητες όπως τρέξιμο, πήδημα, ισορροπία και παιχνίδια με μπάλα. Ασυντόνιστες κινήσεις χωρίς ρυθμό. Αδεξιότητα σε κατασκευαστικά παιχνίδια. Δυσκολία στο να κάνει ποδήλατο. Αποφεύγει την αναρρίχηση και το σκαρφάλωμα.

Ομιλία: φωνολογικά λάθη κατά περίπτωση και ασυνέπεια στην παραγωγή λέξεων. Δυσκολεύεται με τις πολυσύλλαβες λέξεις.

Σχολείο: δυσκολία να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα του σχολείου, ξεχνά να πάρει τετράδια, μολύβια, χάρακα κ.α. Δυσκολία να αντιληφθεί έννοιες τόπου και χρόνου. Δυσκολίες στη χρήση σχολικών οργάνων. Δυσκολεύεται να συγκροτήσει και να εκτελέσει σειρά από εντολές, να τοποθετήσει και να γράψει τους αριθμούς στη σωστή σειρά, να αντιγράψει από τον πίνακα.

     Πρόληψη
Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιους κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά που πιθανά να έχουν πρόβλημα δυσπραξίας.

Σταθερότητα: όταν μαθαίνετε το παιδί μια νέα δραστηριότητα προσπαθήστε να τη δουλεύετε στο ίδιο μέρος και με τα ίδια υλικά κάθε φορά.

Επανάληψη: επαναλάβετε τη δραστηριότητα πολλές φορές, για αρκετές μέρες. Διατηρείτε σταθερές τις συνθήκες σε κάθε επανάληψη.

Ξεκάθαρες σύντομες οδηγίες: δώστε μια εντολή κάθε φορά, αν είναι απαραίτητο χρησιμοποιήστε οπτική βοήθεια ή επίδειξη.

Σεβασμός στο ρυθμό του παιδιού: αν το παιδί δεν είναι έτοιμο να μάθει μια νέα δεξιότητα, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να τη διδάξετε. Αν η νέα δραστηριότητα είναι μεγάλη σπάστε την σε κομμάτια.

Επιβράβευση: είναι σημαντικό για το παιδί να επιβραβεύετε κάθε του προσπάθεια ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Ισορροπία βοήθειας-αυτονομίας: προσφέρετε βοήθεια στο παιδί να εκτελέσει μια δραστηριότητα αλλά ενθαρρύνετε να εκτελέσει μόνο του μια άλλη χωρίς να σας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

     Θεραπείες Βοτάνων
Λαμβάνοντας θυμάρι μαζί με έλαιο από νυχτολούλουδο, ιχθυέλαιο, και βιταμίνη Ε έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά για να επωφεληθούν τα παιδιά με δυσπραξία.

Θυμάρι

Θυμαρι Βοτανο
Το θυμάρι (thymus vulgaris) είναι ένας θάμνος που το ύψους του φθάνει τα 30 εκατοστά, είναι εξαιρετικά ανθεκτικός. Τα φύλλα του έχουν πράσινο χρώμα, ελαφρώς κυρτά με πολύ άρωμα. Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. Τα άνθη του συνήθως έχουν λιλά χρώμα. Τα συναντάμε σε όλες τις μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης.   Το θυμάρι περιέχει θυμόλη, ένα από τα σημαντικά αιθέρια έλαια, το οποίο έχει βρεθεί ότι έχει αντισηπτικές, αντιμυκητιακές ιδιότητες. Άλλα πτητικά έλαια του θυμαριού είναι το carvacolo, βορνεόλη και το γερανιέλαιο .

     Ιδιότητες
Πληγές: το θυμάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικά ως αντισηπτικό και αντιμικροβιακό για τις μικρές πληγές και γρατζουνιές. 

Στόμα και Λαιμός: χρησιμοποιείται για στοματικές πλύσεις εξαιτίας της αντισηπτικής δράσης του καθώς και στην λαρυγγίτιδα, στην βελτίωση της κακής αναπνοής, στην αμυγδαλίτιδα, και στην φλεγμονή του στόματος. Ανακουφίζει από βήχα, πονόλαιμο και τα συμπτώματα της βρογχίτιδας.

Φαλάκρα: τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι το θυμάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην γυροειδή αλωπεκία (μπαλώματα φαλακράς). Μείγμα ελαίων θυμαριού, λεβάντας, δεντρολίβανου με ξύλο κέδρου βελτιώνει την ανάπτυξη των μαλλιών για τα άτομα με γυροειδή αλωπεκία.

Στομάχι: μπορεί να βοηθήσει να ανακουφιστείτε από γαστρεντερικά αέρια, κολικούς, διάρροιες, ως διεγερτικό της όρεξης.

Δέρμα: μπορεί να χρησιμοποιηθεί  και σε δερματικές παθήσεις.

Δυσπραξία: λαμβάνοντας θυμάρι μαζί με έλαιο από νυχτολούλουδο, ιχθυέλαιο, και βιταμίνη Ε έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά για να επωφεληθούν τα παιδιά με δυσπραξία (μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει την κίνηση).

     Χρήση
Για τον ερεθισμένο λαιμό μπορούμε να κάνουμε γαργάρες με χλιαρό νερό θυμαριού ή πίνοντας μερικές γουλιές αφεψήματος θυμαριού, ανακούφιση από βήχα και πονόλαιμο.

Για να κάνετε μια κομπρέσα θυμαριού προσθέτετε 1 φλιτζάνι βραστό νερό σε 11 γραμμάρια αποξηραμένα φύλλα και άνθη και αφήνετε για 10 λεπτά. Με ένα πανί το εφαρμόζετε στο δέρμα.

Τα αποξηραμένα φύλλα και τα άνθη του θυμαριού χρησιμοποιηθούν για την δημιουργία αφεψήματος, εκχυλίσματος και βάμματος. Η συνηθισμένη δόση είναι 1 γραμμάριο έως 8 γραμμάρια για καθημερινή χρήση.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μπαχαρικό στην κουζίνα για να αρωματίσουμε ψάρια, κρέατα και διάφορες σάλτσες, σούπες κ.λ.π. Είναι ένα από τα βασικά συστατικά του λικέρ βενεδικτίνη.

Το θυμάρι είναι ιδιαίτερα αγαπητό στις μέλισσες και το θυμαρίσιο μέλι είναι εξαιρετικής ποιότητας.

     Ασφάλεια
Το θυμάρι δεν πρέπει να λαμβάνεται ταυτόχρονα με αντιπηκτικά φάρμακα.  Μπορεί να υπάρξει αλληλεπίδραση με τα ακόλουθα φάρμακα: αντιαιμοπεταλιακά (π.χ. ασπιρίνη, κλοπιδογρέλη, τικλοπιδίνη), αντιπηκτικά (π.χ. βαρφαρίνη, sintrom).

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει την θρεπτική αξία των 100 γραμμαρίων φρέσκων φύλλων θυμαριού, όπως και την αναλογία των Ημερήσιων Αναγκών (ΗΑ) του μέσου ανθρώπινου οργανισμού.

ΒασικάΘρεπτική ΑξίαΠοσοστό ΗΑ
ΑρχήΘρεπτικών ΑξίαΠοσοστό RDA
Ενέργεια101 Kcal5%
Υδατάνθρακες24.45 g18%
Πρωτεΐνη5,56 g10%
Σύνολο Fat1,68 g8,4%
Χοληστερίνη0 mg0%
Φυτικές ίνες14,0 g37%
Βιταμίνες
Το φυλλικό οξύ45 μg11%
Νικοτινικό οξύ1.824 mg11%
Παντοθενικό οξύ0.409 mg8%
Πυριδοξίνη0.348 mg27%
Ριβοφλαβίνη0.471 mg36%
Θειαμίνη0.48 mg4%
Η βιταμίνη Α4751 IU158%
Βιταμίνη C-160,1 mg266%
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο9 mg0,5%
Κάλιο609 mg13%
Μέταλλα
Ασβέστιο405 mg40,5%
Σίδερο17.45 mg218%
Μαγνήσιο160 mg40%
Μαγγάνιο1.719 mg75%
Μαγγάνιο106 mg15%
Ψευδάργυρος1.81 mg16,5%
Φυτο-θρεπτικά συστατικά
Καροτίνη-β2851 μg-

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Τα 10 φαγητά με τις περισσότερες θερμίδες

Νούμερο 1: Ζωικό Λίπος
Κατανάλωση: Περιορισμένη (πολλά κορεσμένα λίπη και χοληστερόλη).
Θερμίδες: 902 θερμίδες τα 100 γραμμάρια. Το βούτυρο περιέχει ελαφρώς λιγότερες θερμίδες με 876 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Νούμερο 2: Φυτικά έλαια
Κατανάλωση: Περιορισμένη (επιλέξτε ελαιόλαδο που δεν περιέχει επιβλαβή trans λιπαρά).
Θερμίδες: Έχουν 884 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Νούμερο 3: Ξηροί καρποί
Κατανάλωση: Συνιστάται (βιταμίνες, μέταλλα, υγιή λίπη και φυτικές ίνες, καβουρδισμένα ανάλατα).
Θερμίδες: Στην κορυφή είναι τα καρύδια με 718 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Νούμερο 4: Σάλτσες Σαλάτας
Κατανάλωση: Αποφεύγεται.
Θερμίδες: Η σάλτσα σαλάτα με τις περισσότερες θερμίδες είναι η γαλλική με 631 θερμίδες τα 100 γραμμάρια. Άλλες σάλτσες πλούσιες σε θερμίδες: Καίσαρα, Ranch, και Blue Cheese.

Νούμερο 5: Φυστικοβούτυρο
Κατανάλωση: Συνιστάται.
Θερμίδες: 588 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.


Νούμερο 6: Junk Food (σνακ και καραμέλες)
Κατανάλωση: Αποφεύγεται.
Θερμίδες: Τα περισσότερα έχουν 560 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Οι σοκολάτες ως πιο ήπιο Junk Food έχει 260 θερμίδες.

Νούμερο 7: Μαύρη Σοκολάτα
Κατανάλωση: Συνιστάται (θρεπτικό αντιοξειδωτικό).
Θερμίδες: 501 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια..

Νούμερο 8: Τυρί
Κατανάλωση: Περιορισμένη.
Θερμίδες: Το νορβηγική Brunost έχει τις περισσότερες θερμίδες με 466 ανά 100 γραμμάρια. Άλλα τυριά υψηλής θερμιδικής αξίας είναι τα σκληρά τυριά όπως η παρμεζάνα.

Νούμερο 9: Τηγανητά
Κατανάλωση: Αποφεύγεται.
Θερμίδες: Το φαστ φουντ τηγανητό κοτόπουλο είναι στην κορυφή της λίστας με 463 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Οι προτηγανισμένες τηγανιτές πατάτες έχουν 373 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Νούμερο 10: Αλλαντικά και Πατέ
Κατανάλωση: Περιορισμένη (πλούσια σε ζωικά λίπη).
Θερμίδες: Το φουά γκρα έχει τις περισσότερες θερμίδες με 462 ανά 100 γραμμάρια. Από τα αλλαντικά, η ισπανική Chorizo ​​έχει περισσότερο με 455 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Θερμίδες Φαγητών

Μια θερμίδα είναι μία μονάδα ενέργειας. Έχουμε την τάση να συνδέουμε τις θερμίδες με τρόφιμα, αλλά αντιστοιχούν σε οτιδήποτε περιέχει ενέργεια. Συγκεκριμένα, μια θερμίδα είναι η ποσότητα της ενέργειας ή θερμότητας, που χρειάζεται για να αυξηθεί η θερμοκρασία 1 γραμμαρίου νερού κατά 1 βαθμό Κελσίου. 

Τα ανθρώπινα όντα χρειάζονται ενέργεια για να επιβιώσουν και αποκτούν την ενέργεια από τα τρόφιμα. Ένα γραμμάριο υδατάνθρακες έχει 4 θερμίδες, ένα γραμμάριο πρωτεΐνης έχει 4 θερμίδες και ένα γραμμάριο λίπους έχει 9 θερμίδες. Τα φαγητά είναι μια σύνθεση από αυτά τα τρία δομικά στοιχεία. Έτσι, αν γνωρίζετε πόσους υδατάνθρακες, λίπη και πρωτεΐνες περιέχονται σε κάποιο φαγητό, ξέρετε πόσες θερμίδες περιέχει.

Ο οργανισμός μας καίει τις θερμίδες των φαγητών μέσω του μεταβολισμού, με τον οποίο τα ένζυμα σπάνε τους υδατάνθρακες σε γλυκόζη και άλλα σάκχαρα, τα λίπη σε γλυκερόλη και λιπαρά οξέα και οι πρωτεΐνες σε αμινοξέα. Αυτά τα μόρια στη συνέχεια μεταφέρονται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στα κύτταρα, όπου είτε απορροφώνται για άμεση χρήση ή αποστέλλονται στον τελικό στάδιο του μεταβολισμού, όπου αντιδρούν με το οξυγόνο για να απελευθερωθεί η αποθηκευμένη ενέργειά τους.




Τα 10 φαγητά με τις περισσότερες θερμίδες

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι ένα μέταλλο. Είναι γνωστό ως ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο επειδή οι ​​άνθρωποι χρειάζονται μόνο μικρές ποσότητες, προκειμένου για το σώμα μας για να λειτουργήσει σωστά. Είναι διαθέσιμο ως συμπλήρωμα, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί σε τροφές όπως το άπαχο κρέας, τα οστρακοειδή, τα στρείδια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, γαλακτοκομικά προϊόντα, ξηροί καρποί και όσπρια (π.χ., φιστίκια, σόγια). Για τους ενήλικες ηλικίας 19 ετών και άνω, η συνήθης συνιστώμενη δόση του ψευδαργύρου είναι ένα ελάχιστο 0,7 mg ημερησίως με ανώτατο όριο τα 50 mg ανά ημέρα.

Ψευδάργυρος είναι σημαντικός στην διατήρηση της καλής υγείας. Ο ψευδάργυρος βοηθά στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στην επούλωση των τραυμάτων και διατήρηση του υγιούς δέρματος. Επίσης βοηθά τον οργανισμό να διασπάσει τους υδατάνθρακες, τα λίπη και τις πρωτεΐνες.

Η υπερβολική λήψη ψευδαργύρου μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες, όπως πυρετός και πόνος στο στομάχι. Υψηλές ημερήσιες δόσεις θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανεπάρκειας χαλκού και εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.



Στον παρακάτω πίνακα μπορείτε να δείτε τροφές που είναι πλούσιες σε Ψευδάργυρο ανά μερίδα και το ποσοστό ημερήσιας κάλυψης των αναγκών του οργανισμού σε Ψευδάργυρο.

Τροφή Ψευδάργυρος Ποσοστό ΗΑ
Στρείδια (μαγειρεμένα) 85 γρ.74 mg493%
Καβούρια (μαγειρεμένα) 85 γρ.6,5 mg43%
Αρνί άπαχο (μαγειρεμένο) 85 γρ.6,2 mg41%
Βοδινό μπιφτέκι (σχάρα) 85 γρ.5.3 mg35%
Δημητριακά πρωινού εμπλουτισμένα ¾ φλιτζάνι3,8 mg25%
Αστακός (ψημένος) 85 γρ.3,4 mg23%
Χοιρινό μπριζόλα (μαγειρεμένο) 85 γρ.2,9 mg19%
Κοτόπουλο, σκούρο κρέας (μαγειρεμένο) 85 γρ.2,4 mg16%
Χοιρινό άπαχο κρέας (ψημένο) 85 γρ.2,2 mg14%
Γιαούρτι χαμηλά λιπαρά 225γρ.1.7 mg11%
Κάσιους (καβουρδισμένα) 28γρ.1.6 mg11%
Ρεβίθια (μαγειρεμένα) ½ φλιτζάνι1,3 mg9%
Τυρί Ελβετικό 28γρ.1,2 mg8%
Σαρδέλες σε κονσέρβα με λάδι 85 γρ.1.1 mg7%
Γάλα χαμηλά λιπαρά 1 φλιτζάνι1.0 mg7%
Αμύγδαλα (καβουρδισμένα) 1 ουγκιά0,9 mg6%
Φασόλια (μαγειρεμένα) ½ φλιτζάνι0,9 mg6%
Στήθος κοτόπουλο (ψητό με πέτσα) ½ στήθος0,9 mg6%
Τυρί τσένταρ ή μοτσαρέλα 28γρ.0,9 mg6%
Μπρόκολο (μαγειρεμένο) 1 φλιτζάνι0,7 mg5%
Μπιζέλια κατεψυγμένα (μαγειρεμένα) ½ φλιτζάνι0,5 mg3%
Γλώσσα (μαγειρεμένη) 85 γρ.0,3 mg2%

Ηλεκτρολύτες

Οι ηλεκτρολύτες (electrolytes) είναι χημικές ουσίες οι οποίες μέσα σε διαλύματα έχουν την ιδιότητα να άγουν ηλεκτρισμό. Η παρουσία του είναι απαραίτητη ώστε να συσπαθούν οι μύες, δηλαδή κίνηση, αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος κτλ. Φροντίζουν για την υγεία αλλά και για την ομορφιά μέσω της ανανέωσης των κυττάρων. Ανανεώνουν τα κύτταρα του δέρματος και ρυθμίζουν την ενυδάτωση του σώματος μέσω των κυτταρικών μεμβρανών. Κρατούν σε άριστη κατάσταση τόσο τα νεφρά όσο και τα νεύρα. Οπότε η διατήρηση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών στις σωστές τιμές είναι ζωτικής σημασίας για τον οργανισμό.

Σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας (πολύ ζέστη), το ανθρώπινο σώμα λόγω της έντονης εφίδρωσης και της αναπνοής αποβάλλει ένα μεγάλο ποσό νερού που εμπεριέχει και ηλεκτρολύτες. Αν η απόρριψη των ηλεκτρολυτών ενταθεί ενδεχομένως θα εμφανισθεί έντονη κόπωση, ζαλάδα, κοιλιακές κράμπες με  πιο συχνό φαινόμενο, τις πρωινές κράμπες στη περιοχή των χεριών ή των ποδιών.

Οι ηλεκτρολύτες βοηθούν στην σωστή οξυγόνωση του αίματος και στην μεταφορά των θρεπτικών συστατικών. Αυτό σημαίνει ότι προκαλλούν την αποβολή της τοξικότητας των υγρών και την υπεραιμάτωση των ιστών, με αποτέλεσμα την ενδεχόμενη μείωση του σωματικού λίπους, σε συνδυασμό με την ακολουθία μίας ισορροπημένης διατροφής.

Το κάλιο και το νάτριο είναι ηλεκτρολύτες. Για να διατηρηθούν στα φυσιολογικά επίπεδα οι τιμές καλίου και νατρίου του οργανισμού συστήνεται οι ενήλικοι ημερησίως να καταναλώνουν περίπου 1.500 χιλιοστόγραμμα νατρίου και περίπου 2.000-3.000 χιλιοστόγραμμα καλίου την ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι η καθημερινή διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει δημητριακά, φρούτα και λαχανικά, ενώ πρέπει να αποφεύγονται οι προκατασκευασμένες και κονσερβοποιημένες τροφές, οι οποίες περιέχουν μεγάλες ποσότητες αλατιού, δηλαδή νατρίου.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Δυόσμος

Δυόσμος Ιδιότητες
Ο δυόσμος (spearmint) είναι είδος μέντας και είναι ένα πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος 30 έως 100 εκατοστά. Οι μίσχοι και τα φύλλα καλύπτονται από τριχίδια (χνούδι) και το ρίζωμά του είναι εκτεταμένο. Τα φύλλα σχήμα ωοειδές και μήκος που φτάνει τα 9 εκατοστά μήκος και 3 εκατοστά πλάτος. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μοβ. Βγαίνουν πολλά μαζί στην κορυφή των βλαστών. Ο δυόσμος πέρα από τη χρήση του ως αντισπασμωδικό, τονωτικό και χωνευτικό βότανο, χρησιμοποιείται για να αρωματίσει διάφορα φαγητά. Τα φύλλα του δυόσμου περιέχουν το αιθέριο έλαιο μενθόλη αλλά σε μικρές ποσότητες έως 0,5% (η μέντα έως 40%).  Άλλα σημαντικά χημικά συστατικά του δυόσμου είναι α-πινένιο, β-πινένιο, καρβόνη, κινεόλη, λιναλοόλη, λιμονένιο, μυρσένιο και καρυοφυλλένιο . Αυτές οι ενώσεις βοηθούν να ανακουφιστούμε από την κούραση και το άγχος.

    Ιδιότητες
Το αφέψημα του δυόσμου είναι ένα εξαιρετικό φάρμακο για δευτερεύουσες ασθένειες, όπως πονοκεφάλους, νευρική ένταση, την κούραση και το άγχος, καθώς και για τα αναπνευστικά προβλήματα. Βοηθήσει στο άσθμα, την βρογχίτιδα και την καταρροή.

Είναι πολύ χρήσιμο σε πεπτικά προβλήματα, όπως ναυτία, μετεωρισμός και λόξυγκας καθώς χαλαρώνει τους μυς του στομάχου.

Το αιθέριο έλαιο, μενθόλη, έχει αναλγητικές ιδιότητες, χρησιμοποιείται για τοπική αναισθησία και αντιερεθισμό. Η μενθόλη επίσης βρίσκει εφαρμογή στην παρασκευή της οδοντόκρεμας.

Στο δέρμα, όταν χρησιμοποιείται ως κρέμα ή λοσιόν, μπορεί να βοηθήσει να ανακουφίσει την φαγούρα κνησμός, δερματίτιδα και κνίδωση.

Έλαιο δυόσμου χρησιμοποιείται ως συστατικό στο λάδι μασάζ και στην αρωματοθεραπεία για να βοηθήσει στην ανακούφιση των πονοκεφάλων, του άγχος, της κόπωσης, καθώς και στην ανακούφιση από τον κνησμό.

Στις γυναίκες, βοηθά να μειώσει τις ανεπιθύμητες τρίχες, μέσω αντι-ανδρογόνο ιδιότητες.

     Χρήση
Έγχυμα δυόσμου για κολικούς των εντέρων, βελτίωση πέψης, εμετούς, νευρικούς σπασμούς κόπωση. Κομπρέσες από φρέσκα φύλλα δυόσμου για να καταπραΰνουμε τον πονοκέφαλο. Αιθέριο έλαιο δυόσμου (2% αιθέριο έλαιο σε νερό) και επάλειψη στους κροτάφους μας για να καταπραΰνουμε τις ημικρανίες. Κατάπλασμα από φύλλα δυόσμου για ρευματισμούς και αρθριτικά.
Σκόνη από ξερά φύλλα δυόσμου και εφαρμογή ως κατάπλασμα σε περίπτωση αποστήματος.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται αρκετά ως μυρωδικό σε κεφτέδες, πίτες, σάλτσες κλπ.

     Ασφάλεια
Δεν έχουν αναφερθεί παρενέργειες.


Ο παρακάτω πίνακας δείχνει την θρεπτική αξία των 100 γραμμαρίων φρέσκου δυόσμου, όπως και την αναλογία των Ημερήσιων Αναγκών (ΗΑ) του μέσου ανθρώπινου οργανισμού.

ΒασικάΘρεπτική ΑξίαΠοσοστό ΗΑ
Ενέργεια44 Kcal2%
Υδατάνθρακες8,41 g6,5%
Πρωτεΐνη3,29 g6%
Σύνολο Fat0,73 g3%
Χοληστερίνη0 mg0%
Φυτικές ίνες6,8 g18%
Βιταμίνες
Φυλλικό οξύ105 μg26%
Νικοτινικό οξύ0.948 mg6%
Πυριδοξίνη0.158 mg12%
Ριβοφλαβίνη0.175 mg13,5%
Θειαμίνη0.078 mg6,5%
Βιταμίνη Α4054 IU135%
Βιταμίνη C13,3 mg22%
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο30 mg2%
Κάλιο458 mg64%
Μέταλλα
Ασβέστιο199 mg20%
Χαλκός0.240 mg75%
Σίδερο11,87 mg148%
Μαγνήσιο63 mg16%
Μαγγάνιο1.118 mg48,5%
Ψευδάργυρος1.09 mg10%

Δεντρολίβανο

Αιθεριο ελαιο δενδρολιβανο
Το δεντρολίβανο (rosmarinus officinalis) είναι αρωματικό, θαμνώδες φυτό και αποτελεί τυπικό είδος της μεσογειακής χλωρίδας και το συναντάμε σε πετρώδη μέρη σε όλη την Ελλάδα. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι παρατεταμένη και σταδιακή από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο, αλλά ανθοφορεί όλο το χρόνο. Τα φύλλα του φυτού διατίθενται στο εμπόριο ως νωπή ή ξηρή δρόγη ή πωλείται το αιθέριο έλαιο του φυτού. Το τελευταίο, παράγεται με απόσταξη με υδρατμούς των φύλλων και ανθέων του βοτάνου, που συλλέγονται την χρονική περίοδο από την άνοιξη έως αργά το φθινόπωρο. Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως άρτυμα, καθώς και για την παραγωγή αφεψημάτων. Το έλαιό του, το οποίο είναι πλούσιο σε φαινολικά συστατικά, όπως τα φαινολικά οξέα και τα φλαβονοειδή, χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και καλλυντικών, καθώς και στην αρωματοθεραπεία. 

     Ιδιότητες
Πνευματικό τονωτικό: Το δεντρολίβανο, τόσο ως έγχυμα όσο και το αιθέριο έλαιο του, είναι ιδιαίτερα τονωτικό για την πνευματική λειτουργία και το νευρικό σύστημα. Ανακαλύφθηκε ότι μπορεί να ενεργοποιήσει το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, βελτιώνοντας την ποιότητα μνήμης, την ικανότητα συγκέντρωσης αλλά και τη διάθεση των ατόμων. Το δεντρολίβανο είναι ιδανικό για την αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται άμεσα με την κατάθλιψη και την άνοια. 

Βάρος: έρευνες επιβεβαιώνουν το ρόλο του δενδρολίβανου στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπιδίων και επισημαίνουν ότι το δενδρολίβανο μπορεί να χρησιμεύσει ως πιθανός υπογλυκαιμικός και υπολιπιδαιμικός παράγοντας. Μπορεί να μειώσει τη γλυκόζη αίματος και τα επίπεδα χοληστερόλης και να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους.

Στομάχι: προτείνεται για κράμπες στο στομάχι και για το φούσκωμα, ανοίγει την όρεξη και προκαλεί έκκριση στομαχικών υγρών. 

Μικρόβια: έχει βακτηριοκτόνο δράση, αφού βρέθηκε ότι αναστέλλει έξι μικροοργανισμούς που αλλοιώνουν συνήθως το κρέας και αντιμυκητησιακή δράση, εφόσον φάνηκε από έρευνες ότι αναστέλλει μερικώς την ανάπτυξη, καθώς και την παραγωγή τοξινών από διάφορους μύκητες. Έρευνες διαπίστωσαν ότι χρειάζεται ελάχιστη συγκέντρωση του αιθέριου ελαίου δενδρολίβανου για την ανάσχεση της ανάπτυξης διαφόρων παθογόνων οργανισμών όπως ο E. Coli. 

Αντιοξειδωτικό: διαθέτει αντιοξειδωτική δράση. Ως γνωστόν, οι ελεύθερες ρίζες έχουν σχετιστεί με διάφορα βιολογικά φαινόμενα, όπως φλεγμονή, γήρας, καρκινογένεση. Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες των εκχυλισμάτων του δενδρολίβανου βασίζονται στα φαινολικά συστατικά του. Πολλά από τα συστατικά του φυτού έχουν δείξει τις αντικαρκινικές του ιδιότητες.

Τριχόπτωση: έρευνες έδειξαν ότι το δεντρολίβανο τονώνει τα μαλλιά και καταπολεμά την τριχόπτωση.

     Χρήση
Προτείνεται ως αφέψημα για την καταπολέμηση της διάρροιας και της τριχόπτωσης, ενώ ενδείκνυται μεταξύ άλλων για ατονία, πονοκέφαλο, κρυολόγημα, υπερκόπωση, εξάντληση και κατάθλιψη.

Λόγω των ιδιοτήτων που αναφέρθηκαν ότι διαθέτει, χρειάζεται να το εντάξετε στην καθημερινή σας διατροφή καθώς ταιριάζει άψογα με λεμονάτα κρεατικά και πατάτες φούρνου. Επίσης, αρωματίζει υπέροχα το ψωμί, το μοσχάρι, το αρνί, το κυνήγι, το ψάρι, τα θαλασσινά, τις ομελέτες, τις σούπες, τις σάλτσες και τα λαχανικά.

     Ασφάλεια
Το δεντρολίβανο βότανο μπορεί να προκαλέσει έως και έκτρωση σε μια έγκυο γυναίκα όταν καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες. Επιπλέον, σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, το έλαιο του δεντρολίβανου μπορεί να προκαλέσει δερματικές αλλεργίες. Γενικότερα οι μεγάλες δόσεις δεντρολίβανου είναι τοξικές και μπορούν να προκαλέσουν δυσλειτουργία των νεφρών, και να επιδεινώσουν υπάρχουσες νευρολογικές παθήσεις όπως η επιληψία, νευρώσεις, κ.λπ.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει την θρεπτική αξία των 100 γραμμαρίων φρέσκου δεντρολίβανου, όπως και την αναλογία των Ημερήσιων Αναγκών (ΗΑ) του μέσου ανθρώπινου οργανισμού.

ΒασικάΘρεπτική ΑξίαΠοσοστό ΗΑ
Ενέργεια131 Kcal6,5%
Υδατάνθρακες20.70 g16%
Πρωτεΐνη3,31 g6%
Σύνολο Fat5,86 g20%
Χοληστερίνη0 mg0%
Φυτικές ίνες14.10 g37%
Βιταμίνες
Φυλλικό οξύ109 μg27%
Νικοτινικό οξύ0,912 mg6%
Παντοθενικό οξύ0.804 mg16%
Πυριδοξίνη0.336 mg26%
Ριβοφλαβίνη0,152 mg12%
Θειαμίνη0.036 mg3%
Βιταμίνη Α2924 IU97%
Βιταμίνη C21.8 mg36%
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο26 mg2%
Κάλιο668 mg14%
Μέταλλα
Ασβέστιο317 mg32%
Χαλκός0.301 mg33%
Σίδερο6.65 mg83%
Μαγνήσιο91 mg23%
Μαγγάνιο0.960 mg42%
Ψευδάργυρος0.93 mg8,5%

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Σελήνιο

Σελήνιο Ωφέλεια
Το σελήνιο βρίσκεται στα ψάρια και τα οστρακοειδή, στο κόκκινο κρέας, το κοτόπουλο, τα σιτηρά, τα αυγά και το σκόρδο. 

Δράση: επιδιορθώνει το DNA, βοηθά την ηπατική λειτουργία, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προλαμβάνει καρδιοπάθειες και μορφές καρκίνου.

Βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη)

Η βιταμίνη Ε εντοπίζεται στους ξηρούς καρπούς, στα σιτηρά ολικής αλέσεως, στα όσπρια, στο αβοκάντο, στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και στα φυτικά έλαια.

Δράση: αντιοξειδωτική, παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, συνδράμει στην καλή λειτουργία των ιστών και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Έλειψή της προκαλεί: μυική δυστροφία, αναιμία, αδυναμία, κράμπες, προβλήματα όρασης.

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Αμινοξέα

Βασικά Αμινοξέα
Τα αμινοξέα (aminoacids) είναι χημικές ενώσεις που είναι διαλυτές στο νερό. Πολλά αμινοξέα δημιουργούνται από τον οργανισμό ενώ άλλα λαμβάνονται με την τροφή. Είκοσι από τα αμινοξέα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή των περισσότερων πρωτεϊνών, τα οποία καλούνται πρωτεϊνικά αμινοξέα. Οκτώ από τα πρωτεϊνικά αμινοξέα δεν μπορούν να συντεθούν από τον οργανισμό και πρέπει να λαμβάνονται από την τροφή, για το λόγο αυτό καλούνται βασικά αμινοξέα. Τέσσερα είναι ημιαπαραίτητα, αφού δεν μπορούν να συντεθούν στα παιδιά. Τα υπόλοιπα 12 συντίθενται από τον οργανισμό. 

Τα βασικά αμινοξέα είναι: Βαλίνη, Θρεονίνη, Ισολευκίνη, Λευκίνη, Λυσίνη, Μεθειονίνη, Τρυπτοφάνη και Φαινυλαλανίνη.

Τα υπόλοιπα είναι: Αλανίνη, Ιστιδίνη, Αργινίνη, Κυστεΐνη, Ασπαραγίνη, Ασπαργανικό οξύ, Γλουταμικό οξύ, Προλίνη, Γλουταμίνη, Σερίνη, Γλυκίνη και Τυροσίνη.

Υπάρχουν αμινοξέα τα οποία δε συμμετέχουν στο σχηματισμό πρωτεϊνών αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό. Μερικά από αυτά είναι η ορνιθίνη, η ομοκυστεΐνη, η κιτρουλλίνη, το αργινινοηλεκτρικό και άλλα.

Βιταμίνη C (Ασκορβικό Οξύ)

Βιταμίνη C αντιξειδωτική
Η Βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ είναι ίσως η ισχυρότερη αντιοξειδωτική ουσία.

Δράση: βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου, την αφομοίωση των αμινοξέων, του φολικού οξέος και του σιδήρου, συνδράμει στη καλή κατάσταση των οστών, των δοντιών και των αιμοφόρων αγγείων, δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και μεταφέρει το οξυγόνο και υδρογόνο στον οργανισμό.

Έλλειψή της προκαλεί: σκορβούτο, κόπωση, ευερεθιστικότητα, πόνος στις αρθρώσεις.

Απαντάται κυρίως στα εσπεριδοειδή όπως το πορτοκάλι, το λεμόνι, το γκρέιπφρουτ αλλά και σε άλλα φρούτα και λαχανικά, όπως στα ακτινίδια, τη φράουλα, τις πράσινες πιπεριές, το μπρόκολο, τα σκούρα πράσινα λαχανικά και τη ντομάτα. 

Αντιοξειδωτικά

Αντιοξειδωτικά και ελεύθερες ρίζες
Τα αντιοξειδωτικά (antioxidants) προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από τις ελεύθερες ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην εμφάνιση χρόνιων ασθενειών και διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο στην διαδικασία της γήρανσης. Στο σχήμα μπορείτε να δείτε την δράση ενός αντιοξειδωτικού που δωρίζει ένα ηλεκτρόνιο για να εξουδετερώσει μια ελεύθερη ρίζα.

Οι βασικές ομάδες αντιοξειδωτικών είναι: ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), βιταμίνη Ε, σελήνιο, πολυφαινόλες και καροτενοειδή.

Έρευνες έχουν δείξει πως μια διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες παίζει καταλυτικό ρόλο στην πρόληψη ενάντια σε χρόνιες παθήσεις, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο διαβήτης. Καλό είναι να εντάξουμε 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών στην ημερήσια διατροφή μας (1 μερίδα είναι ένα φρούτο μεσαίου μεγέθους ή σε ένα φλιτζάνι σαλάτα). Οι βιταμίνες Ε, C και Α (ρετινόλη), όπως και κάποιες άλλες αντιοξειδωτικές ουσίες (συνένζυμο Q10, γλουταθειόνη), χρησιμοποιούνται για την αντιγυραντική δράση στα καλλυντικά.


Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Παρασκευή: Βάμμα Βοτάνων

Παρασκευή βάμματος βοτάνων
Για την παρασκευή βάμματος τοποθετούμε το βότανο σε αλκοόλ. Πιο συγκεκριμένα βάζουμε τα βότανα σε ένα γυάλινο μπολ και περιχύνουμε με οινόπνευμα, μέχρι να σκεπαστούν όλα τα μέρη των βοτάνων. Αφήνουμε για 10-15 ημέρες σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, ανακινώντας κάθε 2 μέρες. Σουρώνουμε το υγρό και το αποθηκεύουμε το σε σκούρα γυάλινα βάζα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε φωτιστικό οινόπνευμα και να είμαστε προσεχτικοί με την δοσολογία.

Παρασκευή: Κατάπλασμα Βοτάνων

Παρασκευή καταπλάσματος βοτάνων
Για την παρασκευή καταπλάσματος βοτάνων συνθλίβουμε τα βότανα σε ένα γουδί και στην συνέχεια είτε εμποτίζουμε τον πολτό με καυτό νερό είτε το σιγοβράζουμε για 2-3 λεπτά. Στο τέλος σουρώνουμε και κρατάμε τον πολτό. Το κατάπλασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο εξωτερικά. Να μην χρησιμοποιείται σε δέρμα με ανοιχτή πληγή.

Παρασκευή: Χυμός Βοτάνων

Ο χυμός των βοτάνων παράγεται είτε πολτοποιόντας τα σε γουδί είτε χρησιμοποιώντας μίξερ.

Παρασκευή: Έμβρεγμα Βοτάνων

Παρασκευή εμβρέγματος βοτάνων
Για την παρασκευή εμβρέγματος βοτάνων, ρίχνουμε τα φαρμακευτικά μέρη του φυτού μέσα σε νερό ώστε να διαλυθούν τα συστατικά. Το νερό μπορεί να είναι κρύο ή χλιαρό ανάλογα με τον τύπο του εμβρέγματος που πρασκευάζουμε. Ο χρόνος που πρέπει να παραμείνει το φυτό μέσα στο νερό ποικίλει ανάλογα με το φυτό. Κάποια φυτά χρειάζονται μερικές ώρες ενώ άλλα μερικές μέρες. Κατόπιν στραγγίζουμε και παίρνουμε το υγρό.



Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Παρασκευή: Έγχυμα Βοτάνων

Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βοτάνων χρησιμοποιούμε τα φύλλα ή τα άνθη των βοτάνων.

Παρασκευή: Βάζουμε τα επιλεγμένα μέρη του βοτάνου σε ένα γυάλινο μπολ και το γεμίζουμε με βραστό νερό. Το αφήνουμε για 10 λεπτά και μετά το σουρώνουμε.

Κατανάλωση: μπορούμε να το πιούμε ζεστό ή κρύο.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Χιονίστρες

Χιονίστρες Ασθένεια
Οι χιονίστρες (chilblains) είναι μια φλεγμονή του δέρματος που συχνά συνοδεύεται από κνησμό ή κάψιμο. Προκαλούνται ως αντίδραση σε έκθεση στο κρύο και πιο συχνά στα δάχτυλα, το πρόσωπο ή τη μύτη. Μπορούν επίσης να εμφανίζονται σε περιοχές που φέρουν έντονη πίεση, όπως για παράδειγμα στους κάλους. Οι άνθρωποι που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εκδήλωση της πάθησης είναι όσοι έχουν κακή κυκλοφορία ή ακολουθούν κακή διατροφή.


     Συμπτώματα
Τα συμπτώματα από χιονίστρες μπορούν να περιλαμβάνουν ερυθρότητα ή ωχρότητα των πληγεισών περιοχών, ζεστό μούδιασμα και απαλή φαγούρα στο δέρμα. Οι περιοχές μπορεί να φαίνονται μπλε, καθώς υπάρχει συμφόρηση και πρήξιμο. Όταν στεγνώσουν, μπορεί να φανούν κάποιες ρωγμές στο δέρμα, αφήνοντας με αυτό το τρόπο μια ανοικτή μόλυνση. Αν υπάρχει έντονος πόνος και κάψιμο απαιτείται μια επίσκεψη στο γιατρό για την ανακούφιση και την πρόληψη των λοιμώξεων. 

     Αιτίες
Οι χιονίστρες προκαλούνται από την υπερβολική συστολή των αιμοφόρων αγγείων ακριβώς κάτω από το δέρμα και πιο συχνά προκαλούνται από το κρύο. Η υγρασία, οι ορμονικές διαταραχές, η κακή διατροφή, η απότομη έκθεση σε κρύο περιβάλλον μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνισή τους. Αν υπάρχει κακή κυκλοφορία του αίματος είναι ένας σημαντικός παράγοντας για αναπτυχθούν χιονίστρες. Μια άλλη ευαίσθητη ομάδα που είναι διαβητικοί.

     Πρόληψη
Η σωστή πρόληψη περιλαμβάνει καλή διατροφή, άσκηση και κατάλληλα παπούτσια ώστε να βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος στις ευαίσθητες περιοχές. Καλό ντύσιμο στο κρύο και όχι έκθεση για μεγάλα χρονικά διαστήματα. 

     Θεραπείες Βοτάνων
Η θεραπεία περιλαμβάνει βότανα που μπορούν να τονώσουν την κυκλοφορία του αίματος και μπορούν να λειτουργήσουν αντισηπτικά πάνω στις πληγείσες περιοχές.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Φασκόμηλο

Φασκόμηλο
Το Φασκόμηλο (Salvia) είναι φυτό πολυετές με πολλά κλαδιά ξυλώδη στη βάση τους και τρυφερά στις κορυφές. Το ύψος του φτάνει μέχρι 50 εκ.  Τα φύλλα του είναι στενόμακρα μυτερά χνουδωτά και γκριζοπράσινα. Κάθε χειμώνα βγάζει καινούριους τρυφερούς βλαστούς. Στο τέλος της άνοιξης βγαίνουν τα λουλούδια με χρώμα πολύ ανοιχτό βιολετί. Το φασκόμηλο συναντάται κυρίως στην Νότια Ελλάδα. Προτιμά ηλιόλουστες περιοχές και πετρώδη, άγονα εδάφη. Το φυτό έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και ως καρύκευμα. Τα φύλλα που είναι και το κατεξοχήν χρησιμοποιούμενο μέρος του φυτού συλλέγονται λίγο πριν ή κατά την αρχή της ανθοφορίας με ξηρό και ηλιόλουστο καιρό, το Μάιο ή τον Ιούνιο και ξηραίνονται στη σκιά. Συστατικά: περιέχει ως κύρια ουσία αιθέριο έλαιο, φασκομηλόλαδο (άχρωμο ή ερυθροκίτρινο), σαπωνίνες, πικρές ουσίες, τερπένια, ρητίνες, πικρά διτερπένια, ταννίνες, τριτερπένια, φλαβονοειδή και θουγιόνη (μονοτερπενική κετόνη).

     Ιδιότητες
Το Φασκόμηλο καλείται και φυτό της Αθανασίας. Είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. 

Νευρικό Σύστημα: ηρεμεί τα νεύρα τονώνει τη μνήμη και είναι φυσικό αντικαταθλιπτικό, τόσο ως έγχυμα, όσο με τη χρήση του αιθέριου ελαίου του. Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, η χρήση του έχει θετική επίδραση στη θεραπεία του Αλτσχάιμερ και στην υπερλιπιδαιμία.

Στομάχι: το φυτό έχει στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών.

Στόμα: Το φασκόμηλο με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για την θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών, άφτρων, φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας.

Έντερα: Ελαττώνει τα αέρια του εντέρου, είναι διουρητικό και εμμηναγωγό. Ακόμη είναι αιμοστατικό, και τοπικό αναισθητικό του δέρματος.

Άλλες: Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Επίσης έχει αντιβιοτική, αντιμυκητική, αντισπασμωδική και υπογλυκαιμική δράση. Με τη μορφή αφεψήματος εσωτερικά ως ανθιδρωτικό (ιδιαίτερα κατά του νυχτερινού ιδρώτα φυματικών και νευρασθενών).

     Χρήση
Το αφέψημα λαμβάνεται και σερβίρεται αμέσως μετά το βράσιμο. Αν παραμείνει αρκετή ώρα μαζί με τα φύλλα που έβρασαν, οι πικρές ουσίες μέσα στο αφέψημα αυξάνονται και η γεύση του γίνεται δυσάρεστη.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων ζωμών, φαγητών και του ξιδιού ενώ θεωρείται και μελισσοτροφικό φυτό παρέχοντας μέλι εκλεκτής ποιότητας. Η γεύση του είναι αρκετά πιπεράτη και ταιριάζει πολύ με λιπαρά κρεατικά και τυριά.

     Ασφάλεια
Πάντως η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση γιατί υπάρχουν περιπτώσεις δηλητηρίασης από υπερβολική χρήση που οφείλεται κυρίως στην ουσία θουγιόνη που υπάρχει στο φυτό.







Ουλίτιδα

Φυσική Αντιμετώπιση Ουλίτιδας
Η ουλίτιδα είναι παθολογική κατάσταση των ούλων, που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και αιμορραγία. Tο κυριότερο αίτιο της ουλίτιδας είναι η οδοντική μικροβιακή πλάκα, δηλαδή ένα σύνολο εναποθέσεων που αρχίζουν να συγκεντρώνονται πάνω στις οδοντικές επιφάνειες ακόμη και λίγα λεπτά μετά το βούρτσισμα. Προκαλείται λόγω της αμυντικής δράσης του οργανισμού κατά των τοξινών που παράγουν τα βακτήρια που υπάρχουν κάτω από την επιφάνεια αυτής της πλάκας. Έχει ως αποτέλεσμα κακοσμία της αναπνοής και χαλαρότερη στήριξη των δοντιών από τα ούλα. 

Ένδειξη ουλίτιδας: τα ούλα κοκκινίζουν, διογκώνονται και αιμορραγούν κατά το βούρτσισμα.

     Φυσική Θεραπεία Ουλίτιδας
Κάντε μπουκώματα τρεις φορές την ημέρα με αφέψημα εχινάκειας, χαμομηλιού ή φασκόμηλου. Οι πλύσεις με τα συγκεκριμένα αφεψήματα αυτά περιορίζουν τον ερεθισμό και δυναμώνουν τα ούλα.

     Πρόληψη Ουλίτιδας
Η πρόληψη της νόσου είναι το σωστό βούρτσισμα, δηλαδή η έγκαιρη και επιτυχημένη απομάκρυνση όλων των υπολειμμάτων τροφής από τις οδοντικές επιφάνειες, μετά από κάθε γεύμα και ο έλεγχος της οδοντικής μικροβιακής πλάκας η οποία συνεχώς σχηματίζεται. Οι κινήσεις μας κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος δεν θα πρέπει να είναι βιαστικές ούτε βίαιες. Επίσης η οδοντόβουρτσα πρέπει να διαθέτει όσο το δυνατό μικρότερη κεφαλή.

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Καλέντουλα

Η καλέντουλα των αγρών είναι γνωστή και ως νεκρολούλουδο, κίτρινη μαργαρίτα, κατιφές, καλενδούλη, μοσκαρδίνι, αδράχτι της γριάς, πετεινόχορτο. Το όνομα καλέντουλα προέρχεται από τη λατινική λέξη «kalendae» (καλένδες) που σημαίνει πρώτη μέρα του μήνα πιθανώς γιατί η καλέντουλα ανθίζει τις πρώτες μέρες των περισσότερων μηνών του χρόνου.  Είναι φυτό ετήσιο. Η καταγωγή του είναι από την Αίγυπτο και καλλιεργείτε συχνά σε κήπους. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες με άνθη κίτρινα ή ζωηρά πορτοκαλιά, απλά ή διπλά, με φύλλα μεγάλα, στενά στη βάση, φαρδύτερα και στρογγυλεμένα στην κορυφή. Τα λουλούδια της θεωρούνται βρώσιμα και χρησιμοποιούνται στις σαλάτες ως γαρνιτούρα ή για να προσθέσουν χρώμα αντί για το πολύ πιο ακριβό σαφράν. Το λάδι καλέντουλας χρησιμοποιείται σαν βάση για μασάζ, και για την παρασκευή θεραπευτικών και καλλυντικών κρεμών.


Τα άνθη της καλέντουλας έχουν θεωρηθεί ευεργετικά για τη μείωση των φλεγμονών, τη γρήγορη αποθεραπεία πληγών και τις αντισηπτικές τους δυνατότητες.

Έχουν χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσουν ποικίλες δερματικές ασθένειες και είναι αποτελεσματικά ενάντια στα δερματικά έλκη.

Όταν λαμβάνονται εσωτερικά ως τσάι, μπορούν να αντιμετωπίσουν έλκη του στομάχου φλογώσεις, φλεγμονές.

Ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα της Καλέντουλας είναι ότι καθαρίζει το αίμα, επισπεύδει την επούλωση των πληγών και λειαίνει τις ανωμαλίες του δέρματος. Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι η Καλέντουλα είναι ένα σημαντικό φάρμακο σε περιπτώσεις μη εγχειρήσιμου καρκίνου.

Ο συνδυασμός του πυριτίου και της προστατευτικής βλέννας που περιέχει, καθιστά την καλέντουλα ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για την αντιμετώπιση των δερματικών προβλημάτων για την ίαση των οποίων ο οργανισμός πρέπει να αναπλάσει νέους ιστούς.

Πυρίτιο:  Ανήκει στα μέταλλα και βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισµό. Επίσης συντελεί στην υγεία του δέρµατος και συμμετέχει στην ανάπτυξη των µαλλιών, των νυχιών και των δοντιών.

Επιπλέον, οι πηκτίνες που περιέχονται στα φύλλα της την καθιστούν ενυδατικό παράγοντα. Ακόμη δίνει ελαστικότητα στο δέρμα και βοηθάει στην αντιμετώπιση των ραγάδων και των ρυτίδων.



Παραδοσιακές χρήσεις: Η χρήση του φυτού έχει μακρά παράδοση. Τα λουλούδια χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα, Ρώμη, Μέση Ανατολή και Ινδία ως θεραπευτικό φυτό και ως χρωστική για υφάσματα, τρόφιμα και καλλυντικά.



Η καλέντουλα είναι επίσης από τα πιο γνωστά φαρμακευτικά βότανα και χρησιμοποιείται στη δυτική θεραπευτική ήδη από τον 12ο αιώνα. Έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση πονόδοντων, σαν αντισπασμωδικό ιδιαίτερα για το στομάχι και την δυσμηνόρροια, σαν τονωτικό του ήπατος, εφιδρωτικό, αντιεμετικό, αντισκορβουτικό.

Καλέντουλα ξερή

Ιδιότητες και σύγχρονες χρήσεις: Η καλέντουλα έχει θεραπευτικές ιδιότητες, καταπραΰνει τους ερεθισμούς του δέρματος και του ερυθήματος και είναι ιδανική για το ευαίσθητο και ερεθισμένο δέρμα. Επίσης είναι ενυδατική και μαλακτική. Τοπικά έχει χρησιμοποιηθεί για κιρσούς, αιμορροΐδες, έκζεμα και επιπεφυκίτιδα.

Φαρμακολογικές μελέτες φυτών έχουν δείξει ότι εκχυλίσματα καλέντουλας μπορεί να έχουν αντι -ιικές, αντι-γονιδιοτοξικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Η καλέντουλα είναι για τις πληγές ότι είναι η άρνικα για τους μώλωπες. Και τα δύο φυτά θεωρούνται αποτελεσματικά ειδικά για τραυματισμούς.

Ενδείκνυται σε περιπτώσεις τραυματισμών των μυών και των τενόντων και όπου υπάρχει έντονη φλεγμονή. Στο Παρίσι το 1849, χρησιμοποιήθηκε από γιατρούς σε πολλά θύματα που είχαν θραύσματα στα οστά από τραύματα σφαιρών, των οποίων τα άκρα υπό άλλες συνθήκες θα είχαν ακρωτηριαστεί, σώθηκαν με την εφαρμογή και αποτελεσματικότητα της καλέντουλας.



Όταν εφαρμόζεται εξωτερικά, ιδιαίτερα τα άνθη,  προσφέρουν ανακούφιση από τους πονοκεφάλους και τον πονόδοντο

Θεραπευτικές Ιδιότητες : Τα αιθέρια έλαια αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των βακτηριδίων και μυκήτων, οι δε σαπωνίνες ενεργούν αντιφλεγμονικά.

Η καλέντουλα ενισχύει επιπλέον το ανοσοποιητικό σύστημα, ενεργεί αντισπασμωδικά και ευνοεί την έκκριση χολής.

Η καλεντούλα δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντισηπτικό, στυπτικό, επουλωτικό, αντιμυκητιακό, εμμηναγωγό.

Είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία δερματικών προβλημάτων που οφείλονται σε μόλυνση ή φυσική βλάβη.

Χρησιμοποιείται επίσης σε κάθε εξωτερική αιμορραγία, τραύμα, μωλωπισμό ή διάστρεμμα.

Είναι ευεργετική για τα τραύματα που επουλώνονται αργά και για δερματικά και κιρσώδη έλκη.

Είναι ιδανική ως πρώτη βοήθεια σε ελαφρά εγκαύματα.

Χρησιμοποιείται για την θεραπεία γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών.

Σαν εμμηναγωγό βοηθά σε περιπτώσεις καθυστέρησης και επώδυνης εμμηνορροής.

Κατά των τσιμπημάτων της σφίγγας και της μέλισσας και κατά των κρεατοελιών. Συντηρεί και διατηρεί υγιή τα αιμοφόρα αγγεία. Είναι και κατά της ακμής, με επαλείψεις.

Σαν χολαγωγό βοηθά σε προβλήματα της χοληδόχου κύστης και σε ασαφή πεπτικά προβλήματα που χαρακτηρίζουμε ως δυσπεψία.

Χρήση : Τις εξαιρετικές της ικανότητες δείχνει η καλέντουλα στους τραυματισμούς του δέρματος και των βλεννογόνων.

Κομπρέσες με τσάι ή αραιωμένο βάμμα μπορούν να θεραπεύσουν πληγές που επουλώνονται δύσκολα, μολύνσεις των νυχιών, εγκαύματα, αποστήματα, ουλές και έλκη των κνημών.

Οι γαργάρες με τσάι βοηθούν σε περίπτωση στοματίτιδας και φαρυγγίτιδας.




Η καλέντουλα αποτελεί ένα από τα καλύτερα βότανα για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων όπως ακμή, εκζέματα, ερεθισμοί, κιρσοί αλλά και προβλήματα όπως έλκος στομάχου.

Σε περιπτώσεις φλεβίτιδας, κιρσωδών έλκων, κρυοπαγημάτων και εγκαυμάτων, η αλοιφή φέρνει μεγάλη ανακούφιση.


     Περιγραφή και Συλλογή
Τα άνθη της περιέχουν αιθέρια έλαια, σαπωνίνες, φλαβονοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια (πρόδρομα μόρια της βιταμίνης Α) και σημαντικές ποσότητες πυριτίου. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη του φυτού. Τα άνθη περιέχουν φλαβονογλυκοσίδες, τριτερπενικούς ολιγογλυκοσίδες, τριτερπενικούς γλυκοσίδες τύπου oleanane, σαπωνίνες, και σεσκιτερπενικούς γλυκοσίδες.

     Ιδιότητες
Τα φύλλα και τα κοτσάνια περιέχουν άλλα καροτενοειδή, λουτεΐνη ως επί το πλείστων (80%), ζεαξανθίνη (5%), και β-καροτένιο. Εκχυλίσματα του φυτού, επίσης, χρησιμοποιούνται ευρέως στα καλλυντικά λόγω της παρουσίας ενώσεων, όπως σαπωνίνες, ρητίνες και αιθέρια έλαια. Τα πέταλα και η γύρη της καλέντουλας περιέχουν τριτερπενοειδείς εστέρες και καροτενοειδή, και τα αντιοξειδωτικά φλαβοξανθίνη και χρυσοξανθίνη που είναι και η πηγή του κίτρινο πορτοκαλί χρώματος.

     Χρήση
Την παρασκευάζουμε ως έγχυμα (ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1-2 κουταλάκια του τσαγιού και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά). Για τοπική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατάπλασμα ή κομπρέσα.

Λάδι Καλέντουλας, παρασκευή και ιδιότητες:  Για την παρασκευή του λαδιού της θα χρειαστούμε αποξηραμένα άνθη καλέντουλας και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Αν  τα άνθη δεν είναι στεγνά, είναι   προτιμότερο να είναι αποξηραμένα διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να εμπεριέχουν υγρασία η οποία κατά την παραμονή στο βάζο θα μπορούσε να προκαλέσει μούχλα. Αγοράστε μια γλάστρα καλέντουλας και κόβετε από κει κάθε φορά που χρειάζεστε να κάνετε λάδι.

Η αναλογία παρασκευής είναι: 1 μέρος βοτάνου σε 4 μέρη λαδιού. Τοποθετήστε τα άνθη σε ένα βαζάκι και συμπληρώστε με λάδι. Κλείστε καλά, ανακινήστε και τοποθετήστε το ώστε να το βλέπει ήλιος.

Την πρώτη εβδομάδα ανακινείτε συνεχώς, το αφήνετε για 1 μήνα περίπου. Μετά το σουρώνετε σε ύφασμα και αποθηκεύετε σε σκουρόχρωμο βαζάκι, διατηρείται σε μέρος σκιερό και δροσερό.

Μαλακτική και επουλωτική κρέμα καλέντουλας: Προσθέτουμε σε 100 ml αμυγδαλέλαιο, 10 σταγόνες βάμμα καλέντουλας, 5 σταγόνες από εκχύλισμα καλέντουλας και 2 - 3 κουταλάκια βαλσαμόλαδο. Ζεσταίνουμε το μείγμα και προσθέτουμε νιφάδες από μελισσοκέρι για τη στερεοποίησή του. Το βάζουμε σε καθαρά βαζάκια και το αφήνουμε να σταθεροποιηθεί.

Αλοιφή καλέντουλας: Ζεσταίνουμε 100 γρ. ελαιόλαδο και 10 γρ. κερί μέλισσας σε μπεν μαρί και τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει το κεράκι μας. Ρίχνουμε μια χούφτα άνθη καλέντουλας και τα αφήνουμε για 2 λεπτά. Σουρώνουμε αμέσως αφού το βγάλουμε από την φωτιά, γιατί όσο κρυώνει θα αρχίσει να πήζει. Τοποθετούμε σε ένα γυάλινο αποστειρωμένο σκουρόχρωμο βαζάκι και το αφήνουμε να κρυώσει. Διατηρείτε για ένα χρόνο σε δροσερό μέρος. Η χρήση του είναι για σκασμένα χέρια, φτέρνες, αγκώνες ακόμα και για ερεθισμένα κωλαράκια των μωρών αφού είναι αγνό χωρίς χημικά. Σε περίπτωση που δεν έχουμε άνθη καλέντουλας μπορούμε να αγοράσουμε λάδι καλέντουλας από το φαρμακείο ή σε μαγαζί με βιολογικά και να προσθέσουμε το κερί μέλισσας. Προσοχή το κερί θα είναι καθαρό επεξεργασμένο κερί.



     Ασφάλεια

Άγχος θεραπεία με βότανα

Το άγχος (στρες) είναι μια σωματική και ψυχική αντίδραση μπροστά στην αντιμετώπιση απαιτητικών καταστάσεων. Το σώμα είναι σε ένταση και ο εγκέφαλος πυροδοτείται από πολλαπλές σκέψεις. Κάθε άτομο έχει ένα ορισμένο βαθμό άγχους, ο οποίος θεωρείται φυσιολογικός κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις αυξημένου άγχους, προξενεί κακό και συντελεί στο να υπολειτουργεί το άτομο στις δραστηριότητες του και στο να επηρεάζεται αρνητικά η υγεία του. Συναισθήματα, θυμού, απογοήτευσης και φόβου, όπως επίσης, οξυθυμία, κούραση και κατάθλιψη, μας κυριαρχούν και δεν μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε έτσι όπως θα θέλαμε. Διατρέχουμε κίνδυνο να κακοποιήσουμε λεκτικά η ακόμη και σωματικά τα παιδιά μας. 

     Αντιμετώπιση με βότανα
Ηρεμεί με βασιλικό, θυμάρι, μαντζουράνα.

Χαμομήλι

Το χαμομήλι είναι μία μονοετής πόα, φυτό αρωματικό και φαρμακευτικό, ύψους μέχρι 35 εκατοστά, με λείο βλαστό, πολύκλαδο και όρθιο. Η άνθηση του αρχίζει τον Απρίλιο και διαρκεί μέχρι και τον Ιούνιο. Πήρε το όνομά του από το άρωμά του (μήλο του εδάφους) και ο πρώτος που αναφέρει τις ευεργετικές του ιδιότητες είναι ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης που το θεωρούσε εμμηναγωγό και φάρμακο κατά της υστερίας. 
Συστατικά: του φυτού είναι κουμαρίνες, διάφορα φλαβονοειδή, αιθέρια έλαια, χαμαζουλένιο, αιθέρες, σεσκιτερπένια, κ.α. Τα τμήματα του φυτού που χρησιμοποιούνται είναι οι κεφαλίδες των ανθέων.

     Ιδιότητες
Αντιφλεγμονώδες: γαστρεντερικές μολύνσεις, φλεγμονών των ματιών ή του δέρματος, του εντέρου, των ελκών στο στόμα, της ουλίτιδας κ.ά.
Κατά του άγχους και της αϋπνίας: το αφέψημα χαμομηλιού διώχνει τα άγχη σας δρώντας χαλαρωτικά στο νευρικό σύστημα και τελικά να σας οδηγήσει σε ένα βαθύ και ποιοτικό ύπνο.
-Καταπραΰνει τους πονοκεφάλους: Μπορείτε να ανακόψετε την αυξανόμενη πορεία ενός πονοκεφάλου ή μιας ημικρανίας, πίνοντας λίγο αφέψημα χαμομηλιού, το οποίο θα σας ανακουφίσει πριν ο πόνος γίνει χειρότερος.
Βοηθά το πεπτικό/γαστρεντερικό: το αφέψημα χαμομηλιού σας ανακουφίζει από το φούσκωμα και τα ενοχλητικά αέρια, όπως επίσης και να ανακουφίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου. Σε συνδυασμό, μάλιστα με τσάι δυόσμου, ενδέχεται να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμη, μειώνει τα επεισόδια των κολικών, όπως και τη διάρκεια της διάρροιας, ενώ βοηθά σημαντικά στη χαλάρωση του στομάχου.
Διαθέτει αντισπασμωδικές ιδιότητες: Σε περιπτώσεις γυναικολογικών προβλημάτων, όπως κράμπες περιόδου, το χαμομήλι μπορεί να καταπραΰνει τον πόνο, ενώ ακόμη και σε περιπτώσεις κολπίτιδας, οι πλύσεις με χαμομήλι ανακουφίζουν την κατάσταση.
Τονώνει το ανοσοποιητικό: Έχει αποδειχτεί ότι το χαμομήλι έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία με τη σειρά τους βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος, απαλλάσσοντάς μας από τα κρυώματα και τις ιώσεις που «κολλάμε» όταν το ανοσοποιητικό μας είναι πεσμένο. Ακόμη, όμως, κι αν αρρωστήσουμε με γρίπη ή συνάχι, η εισπνοή ατμού από το εκχύλισμα του χαμομηλιού μπορεί να καταπραΰνει το κρύωμά μας και να μειώσει την καταρροή.
Αντιμετωπίζει τα δερματικά προβλήματα: κομπρέσες χαμομηλιού αντιμετωπίζουν από ακμή μέχρι ερεθισμούς του δέρματος και μολύνσεις από μύκητες. Σύμφωνα με έρευνες, μάλιστα, η τοπική εφαρμογή χαμομηλιού σε έκζεμα μπορεί να έχει το 60% της αποτελεσματικότητας μιας κρέμας με 0,25% υδροκορτιζόνης.
Κατά των μαύρων κύκλων: χρησιμοποιήστε κομπρέσες χαμομηλιού. Οι μαύροι κύκλοι θα μειωθούν, ενώ η τανίνη του χαμομηλιού μπορεί να περιορίσει το πρήξιμο των ματιών.
Έλεγχος διαβήτη: το χαμομήλι μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και αυξάνει την αποθήκευση γλυκογόνου στο ήπαρ.
Πρόληψη καρκίνου: μελέτες έδειξαν πιθανές επιδράσεις του χαμομηλιού στην θεραπεία, αλλά και στην πρόληψη του καρκίνου. Η απιγενίνη του χαμομηλιού προκαλεί απόπτωση στα καρκινικά.
Δρα ευεργετικά σε διάφορες καταστάσεις και παθήσεις: νόσο του Crohn, αιμορροΐδες, άσθμα, επούλωση πληγών και οστεοπόρωση.

     Χρήση
Το άνθος χαμομηλιού είναι πολύτιμο για εντριβές, δρα μάλιστα ιδιαίτερα αποτελεσματικά στους κοιλόπονους των μωρών. Ζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά 3-4 κουταλιές ελαιόλαδου και προσθέστε 2-3 κουταλιές χαμομηλιού, αφήνοντας το να αποβάλει το έλαιο του. Σουρώστε και έχετε στα χέρια σας ένα ισχυρό θεραπευτικό μέσο για μικρούς και μεγάλους.

     Ασφάλεια
Αν είστε αλλεργικοί στο χρυσάνθεμο και σε φυτά που ανήκουν στο γένος της αμβροσίας, υπάρχει πιθανότητα να είστε αλλεργικοί και στο χαμομήλι, γι’ αυτό καλύτερα να το αποφύγετε. Ακόμη, λόγω του ότι η κατανάλωση χαμομηλιού ενδέχεται να επηρεάζει την απορρόφηση σιδήρου από το έντερο, αν πάσχετε από έλλειψη σιδήρου, συμβουλευτείτε το γιατρό σας για την κατανάλωσή του.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | coupon codes